Archive for the 'શુષ્ક લાંબા મારગે' Category

એક ના સીધી લીટી

જીવન સાંજે  જોઈ બધી તો એક  ના સીધી લીટી
દોરી  દોરી  થાકયો એમજ  આડી  અવળી  લીટી

રસ્તા  વચ્ચે   ઊભા  ઊભા  વાટ  ઘણી  મેં  જોઈ
થાકી   છેવટ  નામને  એના  મારી    દીધી લીટી

યાદ  તમારી  એવી  રીતે  ભૂલ્યો  સમયની  સાથે
અક્ષર જાણે  ભૂંસાઈ  ગયા  ઝાંખી  ઝાંખી  લીટી

ધીમે  ધીમે    સમજી  સમજી   પ્રેમની  ધારે  ધારે 
એમ   તને મેં લખ્યો  કાગળ  નોખી નોખી  લીટી

ધોળા   ધોળા  કાગળ  લઈને  લખ્યું   એમાં  એવું
કાળા  કાળા  અક્ષર  નીચે   ઝીણી   ઝીણી   લીટી

મેં  એકી  ટશે, મુગ્દ્ય  થઈને  જોયો  તારો કાગળ
સુંદર  અક્ષર,  સુંદર  શબ્દો, સુંદર   એવી  લીટી

જોકે ‘રસિક’ની ગણના છે ના વિદ્વાનોમાં તો પણ
વાંચી વાંચી  સમજી  લીધી  અઘરી અઘરી   લીટી

No Comments »

ખાબોચિયામાં તરવાનું

એક    ખાબોચિયામાં    તરવાનું
એમાં   ડૂબી    અને   ઉભરવાનું

રંગ   સાથે    સુગંધ્  ભળવા   દો
એ  પછી   પુષ્પ  નીચે  ખરવાનું

ચાંદ, સૂરજ   બધાએ  ઊંચકીને
એકવેળા    સુદ્યી   જ    ફરવાનું

સોચના   બીજ  વાવી   નીંદરમાં
રાતને   દિ’  સપનમાં   સરવાનું

તરતા    થાકી    જરાક   રોકાયો
મોજને   એ   સમય   ઉભરવાનું

આંખમાં દિલ  વસાવી  ચકલીનું
ખુદના પગરવથી ઘરમાં ડરવાનું

ચિત્રે જાહોજલાલી   ટાંકી ‘રસિક’
રિકત   દીવાલપર    ઉભરવાનું

No Comments »

વીણ્યા કરું

બીજ   કોઈના   માટે  વીણ્યા  કરું
ફોતરા  મગફળીના   ફોલ્યા   કરું

પ્રેમ   સીમા   નિતાંત  ખાળ્યા  કરું
બોર   એકેક   વીણી   ચાખ્યા  કરું

મળ    નહિ   તું   ઉદાસ   લોકોને
હું  તો  રોયા  કરૂં, ને  જીવ્યા  કરું

સ્તબ્દ્ય   વંટોળ    વચ્ચે   સપડાઈ
હૈયું   બાળીને   રાખ   વેર્યા   કરું

પડઘા   પડશે   ભરેલ    વાદળના
મૌન   સેવીને   વાત  સુણ્યા   કરું

ધોમ  ચૈતરમાં  આંબવા  મૃગજળ
ફાળ મૃગલાથી માંગી ભાગ્યા કરું

જીર્ણ   ફાટેલ  તારા પત્ર  ‘રસિક’
ટાંકણીમાં  સતત   પરોવ્યા   કરું

No Comments »

ઘણાં હતા

એકાંતમાં   અમે   ભર્યા   ડુસ્કા   ઘણાં હતા
પડઘા  તમારી  યાદના  પડયા  ઘણાં હતા

લાબા  સમયની   દોડમાં  ભીંજાઈ  દ્યૂળથી
ચહેરા   કદાચ   એટલે   ઝાંખા  ઘણાં હતા

દુઃખની   ઘટામાં  આયખું  વીતી ગયું છતાં
સુખચેન  સાથે જીવવા  ઝંખ્યા  ઘણાં  હતા

અસ્તિત્વ  આખું આગમાં હોમીને એ પછી
વાદળ  ઉઠાવી  આભ વરસ્યા   ઘણાં હતા

ભવ સાગરે  જે  ડૂબી ગયા એમના નસીબ્
નહિંતર  એ  બૂંદ  બૂંદ તરસ્યા  ઘણાં હતા

ઠોકર  ન ખાધી ચાલતા કયારેય પણ કહીં
આરસપહાણ   પંથે   લપસ્યા   ઘણાં હતા

થાકીને  સાંજ ટાણે ‘રસિક’  બેસવું  પડયું
નહિતર વિરાટ રણ મહીં રસ્તા ઘણાં હતા

No Comments »

હજી યાદ છે મને

દિલમાં   હતો   કરાર,  હજી  યાદ  છે  મને
જીવનનો   એ   પ્રકાર,  હજી  યાદ છે  મને

મળવું   હસી   હસી  ને  વિખૂટા   થવું  રડી
એ   બાદ  ઈન્તિઝાર, હજી  યાદ   છે   મને

ખાંડાની  ધારે  ખેલ  અને  મોત સાથે  બાથ
ત્યાં   ચાલવું   ધરાર,  હજી  યાદ  છે   મને

દિલમાં   વરાળ,  હોંઠનું  ફફડી  રહી  જવું
આંખેથી    અશ્રુધાર,  હજી  યાદ   છે  મને

થાકીને    ચૂરચૂર    બદન,   મંઝિલે    જવું
ત્યાં   મળવું  બંધ  દ્વાર, હજી  યાદ  છે મને

યુગ યુગ  સુધીમાં  વિસ્તરે પળ  બેકરારની
એ  નિત્ય  ઈન્તિઝાર,   હજી  યાદ  છે મને

એ   વિશ્વને    વસાવવું,    બંનેની   ઘેલછા
બસ પ્યાર જ્યાં હો પ્યાર, હજી યાદ છે મને

બીજાને   માટે   જીવવું,  જીવી   મરી   જવું
એ  જિંદગીનો   સાર,  હજી   યાદ  છે  મને

રંગતમાં  કાં  સગંધ  ‘રસિક’  મેળવી  ગયો
એના    ઉપર  પ્રહાર,   હજી  યાદ  છે  મને

No Comments »

શબભર એવું

અશ્રુ,   પાલવ      શબભર   એવું
વર્ષે     ઝરમર      ભાદર      એવું

ડૂબવું,    તરવું,   ભવસાગરમાં
મોજા,   નૌકા,   જળચર    એવું

છેદ     ભરેલાં    જખ્મી      પગલાં
રસ્તો,   કાંટા,    પથ્થર    એવું

ચાંદ   સમું   પણ   દાગ  જરી  ના
તારું      મુખડું       સુંદર      એવું

એકલા    એકલા     લાંબા     રસ્તે
કાંટા,    જંગલ,  અજગર  એવું

જીવન   તો   બસ   અટકળ   જાણે
આશ    નિરાશા    સહચર     એવું

તારા   વિના    હો   દુનિયા   એની
સોચે  ‘રસિક’   ના  પલભર એવું

No Comments »

પુષ્પ કોમળ હતાં

ધોમ  તડકો  હતો, ભોમ ધગતી  હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં
લૂ  વરસતી  હતી, આગ  ઝરતી  હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતા

સૂકા   પત્તાને  ખેરવતી   ડાળી  છતા, 
            અંગ  પર  ઘાવ  કંટકના  કારી   છતાં
આશ   ટમટમતા  તારે  ધબકતી  હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં

જખ્મી કાયા હતી, જખ્મી છાયા હતી,
            જખ્મી ઉપવન હતું,  જખ્મી જીવન હતું
આગ,  પથ્થરની  વર્ષા   વરસતી  હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં

કયાંક  તડકો  હતો, કયાંક છાયા  હતી,   
            કયાંક નફરત હતી, કયાંક  માયા હતી
એવું   આકાશને   એવી  ધરતી   હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં

ભીની  ભીની  સુગંધિત  હવાઓ  હતી, 
            સપ્ત  રંગોથી  રમતી  ફિઝાઓ  હતી
ધરતી    લીલોતરીથી    ચમકતી   હતી,  
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં

એજ માળી  હતો, એજ  ડાળી  હતી,
            એજ ઉપવન ‘રસિક’ એજ  કયારી  હતી
નીર     ધરતી   પરંતુ     તરસતી    હતી, 
            ને  કળી, પાંદડાં, પુષ્પ  કોમળ  હતાં

1 Comment »

એ બધાની વાત

ચાલો  મળી   કરીએં  ફરી  એ   બધાની વાત
ટપકાવી   અશ્રુને  પછી  ભૂલી  ગયાની  વાત

જેઓ   સમયના  વહેણમાં  ભૂલા  પડી  ગયા
એવા  સગા વહાલા  ને  પ્યારા  સખાની વાત

મન  સાંભળી  જે  નામથી  પુલકિત  બની ઊઠે
એ  છાના  છાના  પ્રેમ  સભર એકલાની વાત

થઈ  પારકાં  જે  આજ   વિખૂટા   પડી   ગયા
કયારેક   આપણા  હતા  એ  આપણાની વાત

મન  ધીમી   ધીમી  ગૂફતગૂમાં    રાચતું  રહે
એ  મીઠા  મીઠા  સોણલામાં  જાગવાની  વાત

એ    જૂઈની    સુગંધ    અને   યાદની   મહેક
એ   મોગરો,   ચમેલીે   અને   કેવડાની  વાત

એના   હજીય   દિલ   ઘણાં   સંભારણા   કરે
નખશીખ  મજાના જે હતા જેની  મજાની વાત

ચહેરા   સમયની   ધૂળથી  ભીંજાઈને  ‘રસિક’
ટિંગાયા રિકત ભીંત  ઉપર  એ  બધાની  વાત

1 Comment »

તો અમે યાદ આવશું

ફોરમ  પ્રસારશો  તો    અમે  યાદ   આવશું
રંગો   સજાવશો  તો   અમે   યાદ   આવશું

ટાખળ  કરી   અને  કદી  તમ  રૂપ   ઘેલાને
પાગલ બનાવશો   તો  અમે   યાદ  આવશું

ઝાંકી  અતીતમાં  કદી  જોવાનું  થાશે   મન
પાંપણ  પલાળશો  તો  અમે   યાદ  આવશું

વર્ષોથી  જૂની   યાદના  જાળા  અને  પડળ
જ્યારે  હટાવશો   તો  અમે   યાદ   આવશું

ચોગમ  દિશા  વિહોણા  મહારણમાં  એકલા
કોઈને  ગોતશો   તો   અમે   યાદ  આવશું

શીતળ   મધુર   વીરડે   ખોબો   ભરી  કદી
તૃપ્તિ  મિટાવશો  તો  અમે  યાદ   આવશું

મંઝિલ  વિહોણા  એકલા   છાયાને  ગોતતા
રસ્તામાં  થાકશો  તો   અમે  યાદ  આવશું

ભૂલો ‘રસિક’પડે નહિ એથી  તિમિરની રાત
દીપક પ્રજાળશો   તો   અમે   યાદ  આવશું

No Comments »

ને અમે યાદ આવશું

પુષ્પો    પરાગશે  ને   અમે  યાદ   આવશું
રંગો   નિખારશે  ને   અમે   યાદ   આવશું

કોઈ   મધુરી  યાદના   તું  મીઠા  ખ્વાબમાં
તોરણ   સજાવશે   ને  અમે   યાદ  આવશું

વીતી  જશે દિવસ બધા સૂરજની આસપાસ
સંઘ્યા  પછી   થશે  ને  અમે   યાદ  આવશું

કિલ્લોલ  કરતી  કોયલો  આંબાની  ડાળપર
ટૌંકાર    આપશે   ને  અમે   યાદ   આવશું

ભૂલેલ  યાદ ક્યાંક  સૌ સખીયોના   સંગમાં
કોઈ    સતાવશે   ને   અમે   યાદ   આવશું

પથરાળી  લાંબી વાટમાં  કાળી અમાસ રાત
તું   ડગલું   માંડશે  ને  અમે  યાદ   આવશું

ઘનઘોર કાળાં વાદળો ગાજ્યાં પછી ‘રસિક’
વરસાદ   આવશે   ને   અમે   યાદ  આવશું

No Comments »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.