મને મળોતો-“રસિક” મેઘાણી

હું બેાજ મનના બધા ઉતારૂં, તમે કદી જો મને મળોતો
હૃદયની વાતો બધી બતાવું, તમે કદી જો મને મળોતો

તમામ નિસ્તેજ ચહેારા વચ્ચે, હું આશ દીપક સ્વરૂપે ઝબકું
નયનમાં સૂરજ નવા પ્રજાળું, તમે કદી જો મને મળોતો

ગગનથી તોડી બધા સિતારા, તમારા પાલવમાં હું સજાવું
તમે ન માનો છતાં મનાવું, તમે કદી જો મને મળોતો

તમારું સ્વાગત કરૂં હસીને, બિછાવું પલકો તમારી વાટે
જખમ પુરાના બધા વિસારૂં, તમે કદી જો મને મળોતો

તમારા દુઃખથી દુઃખી હું થાઊં, તમે હસો તો મને હસાવું
તમારા અસ્તિત્વમાં સમાવું, તમે કદી જો મને મળોતો

સુમનના તોરણને ગુંથી ગુંથી, સુગંધી રસ્તે સજાવું રંગત
હું ગીત ઉર્મીથી ભીના ગાઊં, તમે કદી જો મને મળોતો

‘રસિક’ મળો કે પછી મળો ના, છતાંય જીવન લગી હું એમજ
હૃદયના બંધન બધા નિભાવું, તમે કદી જો મને મળોતો

No Comments »

લાંબો રસ્તો-“રસિક” મેઘાણી

જીવનભરનો લાંબો રસ્તો
મારા ઘરનો કાચો રસ્તો

તારા ઘરને વરસો થયા પણ
યાદ હજી છે ઝાંખો રસ્તો

ચાલી ચાલી થાકી ગયો છું
તોય છે બાકી લાંબો રસ્તો

એકજ મંઝિલ તોય હમેંશા
તારો મારો નોખો રસ્તો

જોઈ તમાશો નોખા થયા સૌ
લીધો આપણો આપણો રસ્તો

તારા ઘરને ભૂલી કદી પણ
દીઠો ના મેં બીજો રસ્તો

ભીડ ભરેલી દુનિયા કિંતુ
તારા વિના છે સૂનો રસ્તો

ધોમ બપોરે શૂન્ય દિશામાં
હું છું ‘રસિક’ ને મારો રસ્તો

No Comments »

હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં-“રસિક” મેઘાણી

સાથ મળીને સઘળા આજે હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં
કોઈ નહીંતો આપણે બંને હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

રમતા રમતા લપસી પડીએં, લપસી લપસી ઊભા થઈએં
ભણતા ગણતા એમ સમયને હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

કળીઓ જેવા કોમળ ચહેરા, ફૂલ ગુલાબી રંગ ભરીને
ઝાંકી દિલના યાદ ઝરૂખે હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

સુખના દિવસો જીવી જઈએં, સાથ મળીને આપસમાં
દુઃખના દિવસો મેલી આઘે હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

નફરતના સૌ કાંટા બાળી, કાલની વાતો કાલે રાખી
પ્રેમ કરીને આજ બધાને હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

કોયલ જેવી મીઠી મીઠી, કાલી ઘેલી વાણીમાં
ભૂલકાઓથી ભાવ લઈને હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

જીવન ઝરણું વહેતી ગંગા, પામી એમાં તૃપ્તિ ‘રસિક’
નાના મોટાં સઘળા મળીને હુતૂ તુતૂ જેવું રમીંએં

No Comments »

ચાલ્યા સજનના દ્વારે

સમગ્ર જીવનનો બેાજ ઊંચકી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે
બધા સબંધોને સૂના છોડી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

વસંત હો કે હો પાનખર પણ, બધાય મોસમ અમારા મોસમ
કળીને રંગત સુગંધ અર્પી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

મિલનની આશામાં પળ ગણીને, યુગો વિતાવ્યા જે વાટે એની
ધડકતા હૈયે કદમ ઉઠાવી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

તમામ જગના બગીચા ખાળી, સજાવી જે છાબડી છે એના
સુમનથી ખુશ્બૂને રંગ માંગી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

તમારી યાદે જે વીતી રાતો, સમેટી ઝાકળ સ્વરૂપે એને
પછી નયનમાં સજાવી મોતી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

અમારા મનની પરીની પાંખે, ઉછળતા મનની વિહંગ આંખે
ઉમળકા સાથે સબંધ બાંધી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

ઉગાવી આંખોમાં આશ જવાળા, સપન સજાવી ‘રસિક’ મિલનનું
હૃદયના ભાવોમાં ઉર્મી ઢાળી, અમે તો ચાલ્યા સજનના દ્વારે

No Comments »

ઉદયની વાતો છે

એક સૂરજ ઉદયની વાતો છે
જાણે ઝાકળ વિલયની વાતો છે

કયાંક ભય, કયાંક લયની વાતો છે
એક તાજા પ્રલયની વાતો છે

કાલ મારા સમયની વાત હતી
આજ તારા સમયની વાતો છે

સાંભળે છે રડી રડીને બધા
એજ મારા પ્રણયની વાતો છે

જીતનારાય જયાં તબાહ થશે
એક એવા વિજયની વાતો છે

લાગણીની સુવાસ ફોરે જયાં
સૌ એ મારા હૃદયની વાતો છે

એકદિ’ હુંય વાટ જોતો હતો
તારી મારી એ વયની વાતો છે

મારી ગઝલોમાં કેમ લાગે ‘રસિક’
કયાંક લયની કયાંક મયની વાતો છે

No Comments »

બેઠા હતા

કદાચ લોક તમાશો કરીને બેઠા હતા
નગરના ચોકે જો ટોળે વળીને બેઠા હતા

હૃદયની વેદના ભૂલી જઈને બેઠા હતા
તમારી વાટમાં હસતા રહીને બેઠા હતા

બચાવે કોણ એ નિર્દોંષ માનવીને હવે
જો સારા માનવી પોતે ડરીને બેઠા હતા

તમારી વાટમાં ડૂબી ગયો’તો સૂરજ પણ
તમારી વાટમાં તારા ગણીને બેઠા હતા

તમારા ફોનની ઘંટી જરાય વાગી નહીં
યુગોની વેળા અમે પળ ગણીને બેઠા હતા

તમારી ચાહના સ્વાગત કરી રહી’તી ‘રસિક’
તમામ હાથમાં બૂકે લઈને બેઠા હતા

No Comments »

આંબી નહીં શકું-‘રસિક’ મેઘાણી

કોણે કહયું તને કદી આંબી નહીં શકું
રસ્તાના ખાડાં ટેકરા ખાળી નહીં શકું

ચાલીશ મારા મનથી હું મારા પંથપર
બીજાના ચીંઘ્યા ઢાળમાં ઢાળી નહીં શકું

સંગ્રામ હું નસીબથી કરવાનો પળવિપળ
અશ્રુ વહાવી માર્ગમાં થોભી નહીં શકું

મારો અસહય બેાજ ઉપાડીશ હામથી
બીજાનો હું તણખલો ઉઠાવી નહીં શકું

બાળીને જયોત પ્રેમની ચાલીશ રાતદિન
નફરતની આગમાં કદી ચાલી નહીં શકું

મક્કમ ‘રસિક’ છું મારા ઈરાદામાં એટલે
ડગલું ભરીને પાછો હું વાળી નહીં શકું

No Comments »

પરંતુ અત્યારે(વિલેનલ-૦૨)

સવારે ઊગશે સૂરજ પરંતુ અત્યારે
તિમિરની રાતના વિંઝાઈ વાયરા વાતા
યુગો યુગોમાં વિપળ રાત કાળી વિસ્તારે

વિરહની રાતનો દીપક ઠરી ગયો ત્યારે
ગગનના આભલા ઝબકીને તૂટતા જોયા
સવારે ઊગશે સૂરજ પરંતુ અત્યારે

છે શૂન્ય શૂન્ય દિશાઓ ને ગાઢ અંધારે
અવાજ તમરા પશુના ને ગુંજતા પડઘા
યુગો યુગોમાં વિપળ રાત કાળી વિસ્તારે

રડી રડી અને પાલવમાં અશ્રુ શણગારે
ભરેલ વાદળા વરસીને ભીંજવે ચહેરા
સવારે ઊગશે સૂરજ પરંતુ અત્યારે

પ્રશાંત વાટમાં પગરવની આશ ધબકારે
અમીટ હામના વાદળ ઉઠાવી લીધા છતાં
યુગો યુગોમાં વિપળ રાત કાળી વિસ્તારે

કદી વિલય થશે નફરત ભરેલ અંધારા
કદીક પ્રેમના ઝગમગશે કિરણો દુનિયામાં
સવારે ઊગશે સૂરજ પરંતુ અત્યારે
યુગો યુગોમાં વિપળ રાત કાળી વિસ્તારે

No Comments »

કેવો મનહર -‘રસિક’ મેઘાણી

કેવો અનુપમ કેવો મનહર
તારો હસતો ચહેરો સુંદર

ચહેરે શીતળ શાંત સરોવર
અગ્નિ અગ્નિ દિલની ભીતર

દાવાનળ જો દિલનું ઉકળે
ઉછળે મોજા સાત સમંદર

આપણા પંથે ધૂળને ઢેફા
કયાંક છે કંકર, કયાંક છે પથ્થર

મનના મોસમ રોજ નવીનતમ
કો’દી ચૈતર, કો’દી ભાદર

એજ છે આશા, એજ નિરાશા
રમતો રહું છું શમણા અંદર

No Comments »

સંભવ લાગે

કોના ભયનો સંભવ લાગે
આખું નગર કાં નીરવ લાગે

જોઉં હૃદયના દર્પણમાં હું
મારા સમ સૌ માનવ લાગે

આખી રાતના અશ્રુ લૂંછી
તારું ભીનું પાલવ લાગે

એકલા એકલા સૂની રાતે
દિલની ધડકન પગરવ લાગે

મારું શોણિત એનો પાયો
આજ તને જે વૈંભવ લાગે

ઊંચી ઈમારત મૃત્યુ તાંડવ
આજનો માનવ દાનવ લાગે

પુષ્પ પ્રસારે સૌરભ કેવળ
કાદવ હો તો કાદવ લાગે

કાલી ઘેલી કોયલ ડાળે
સુંદર સુંદર કલરવ લાગે

પ્રેમ ભરેલી દુનિયા આખી
એતો ‘રસિક’નું શૈષવ લાગે

No Comments »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.