વહનને પૂછ

ઝાકળની જેમ શોભતા અશ્રુ વહનને પૂછ
કેવી વિરહની રાત હતી, મુજ નયનને પૂછ

કેવી હૃદય વ્યથા છે, ને શું મનની વેદના
રેખા જખમની જોવી હો, તો મુજ વદનને પૂછ

તું ઝાંઝવામાં ગુમ હતો હું ગોતવા તને
કયાં કયાં સુધી નથી ગયો મારા સપનને પૂછ

તારી કટૂતા કયાં સુધી કરતી ગઈ અસર
મારા વદનને જો નહીં, તારા તું મનને પૂછ

જેને કદી બનાવ્યું મુહબ્બતનું રાજઘર
ખંડેર જેવું આજ કાં, એ તુજ દમનને પૂછ

આ ફેરે પાનખરથી વધીને વસંતમાં
મુર્ઝાઈ પુષ્પ કાં ગયા, એ તો ચમનને પૂછ

તારી નજરના એક અનાદરને ટાળવા
શું શું નથી કર્યાં મેં જતન અંજુમનને પૂછ

એણે જફા કરી, તો કરી કેટલી ‘રસિક’
મારી વફા એ જાણવા, એના દમનને પૂછ

No Comments »

પ્રવાસ થશે

તમારા પંથમાં થોડોય જો પ્રવાસ થશે
યુગો સુધી પછી પગરવનો મારો ભાસ થશે

તમારી જીતનો એના પછી રકાસ થશે
અમારી હારની જયારે કદી તપાસ થશે

તમારા દિ’ ભલે સૂરજ સમાન સરખાં હોય
અમારી રાતમાં પૂનમ પછી અમાસ થશે

પતનની ખીણમાં ખોવાશે ત્યારે માનવતા
જગતમાં ટોચ સુધી જો કદી વિકાસ થશે

ઉલેચી નાખશો ના લાગણીના સાગરને
કદીક આંખના અશ્રુ બધા ખલાસ થશે

તિમિરની રાતના ભાથામાં એક આશા છે
સવાર થાશે અને સૂર્યનો ઉજાસ થશે

હયાતી ખૂંચે ભલે આજ કિન્તુ કાલ ‘રસિક’
અમારી યાદમાં આખું નગર ઉદાસ થશે

No Comments »

ટેકરાં ખાડાં ભલે આવ્યા કરે

ટેકરાં ખાડાં ભલે આવ્યા કરે
ચાલનારા તો સતત ચાલ્યા કરે

હું હૃદયના આઈનામાં જોઉં તો
મારા જેવા સૌ મને લાગ્યા કરે

એક નાનકડા મિલનની વાટમાં
તું યુગોમાં રાત લંબાવ્યા કરે

તું નગરની ભીડ વચ્ચે આમતેમ
એકલો ખોવાઈ શું ગોત્યા કરે

હોય ના કેવળ વસંતો રોજ રોજ
પાનખર જેવું ‘રસિક’ આવ્યા કરે

No Comments »

તારી યાદ વિસ્તરી ગઈ

કદી નયન સુધી જો તારી યાદ વિસ્તરી ગઈ
પલક પલકને ભીંજવી એ તરબતર કરી ગઈ

વ્યથાના શબ્દે શબ્દે મુજ મગજને ખોતરી ગઈ
જે તારી વાત દિલ સધી મને અસર કરી ગઈ

પ્રણયનું પુષ્પ ધૈર્ય છે, જે થઈ ગયું તે થઈ ગયું
એ દિલમાં સીંચી ભાવના કળીય પાંગરી ગઈ

સમયની સાથ દિલના ઘાવ પુષ્પ જાણે થઈ ગયા
હરી ભરી કળી બધી કુમાશ પાંગરી ગઈ

ખમી શકી ન વાટિકા તુષાર ભાર પણ અગર
કહીં સુમન ખરી ગયું, કહીં કળી ખરી ગઈ

યુગો સુધી નહીં મટે એ ચિન્હ કોઈ પ્યારનાં
જે પુષ્પ સમ હૃદય ઉપર કો’ શબ્દ કોતરી ગઈ

નથી ધબકતું દિલ અગર, નથી નયનમાં આશતો
કરૂં શું એવી લાશ જે વમળમાં પણ તરી ગઈ

‘રસિક’ સુમનને બાળી ગઈ,એ દ્રેષ આગ બાગમાં
નજર નજરમાં એકલા જે કંટકો ભરી ગઈ

No Comments »

વાત હતી

સમસ્ત એષણા પામી જવાની વાત હતી
તમારા ઉંબરે આવી જવાની વાત હતી

રડીને ઘાવ હું ભૂલી ગયો‘તો એ માટે
હસીને જિંદગી જીવી જવાની વાત હતી

જખમ હૃદયના પછી જાણતે જમાનો પણ
અમારી આંખને વરસી જવાની વાત હતી

અથાક ચાલતે બંને અનંત રસ્તામાં
તમારા વિણ હવે થાકી જવાની વાત હતી

ઉષાની ફૂટતી કિરણો ઘણુંય કરતે‘રસિક’
તિમિરની રાતને વીતી જવાની વાત હતી

No Comments »

નથી ગમતા

સુખના દિવસો બધા નથી ગમતા
એક સમ એકલા નથી ગમતા

આજ કેવી વસંત આવી છે
પુષ્પ કે પાંદડા નથી ગમતા

નામ તારૂં ન કયાંય જેમાં હોય
એવા સંભારણા નથી ગમતા

પ્રેમ- પૂર્વક તમે જે આપ્યા છે
ઘાવ એ છેદવા નથી ગમતા

ખોઈ નાખ્યા જે દિવસો તડકામાં
છાંયડે ગોતવા નથી ગમતા

જેને દિલમાં લખીને રાખ્યા છે
પત્રમાં વાંચવા નથી ગમતા

યાદ કરતા નથી છતાંય ‘રસિક’
એમને ભૂલવા નથી ગમતા

1 Comment »

કોઈ કોઈ છે- ‘રસિક’ મેઘણી

રૂઝી ગયા એ દિલના જખમ કોઈ કોઈ છે
ભૂલી ગયો એ તારા સિતમ કોઈ કોઈ છે

ચાલે જે ફૂંકી ફૂંકી કદમ કોઈ કોઈ છે
જાણે અગમ નિગમ ના ભરમ કોઈ કોઈ છે

લોહીના આંસુ કેમ રડે છે નયન બધા
મેં તો હજી બતાવ્યા જખમ કોઈ કોઈ છે

છાપામાં રોજ વાંચે બધા એકમેકને
મુઠ્ઠીમાં બંધ હો એ ભરમ કોઈ કોઈ છે

કાલે અહિ પડાવ હતો એક સંઘનો
ચોમેર આજ નકશે કદમ કોઈ કોઈ છે

અંતાઈ જાય કેમ સફર આપણી ‘રસિક’
મંઝિલ ભણી ઉઠાવ્યા કદમ કોઈ કોઈ છે

1 Comment »

એકવાર લખું- ‘રસિક’ મેઘણી

શરૂમાં શબ્દ અગર થોડા એકવાર લખું
પછી હું વાત સતત દર્દની હજાર લખું

લખી લખી હવે થાકી ગયો છું પસ્તીને
ખિઝાં ચમનથી અગર જાયતો બહાર લખું

લખું હું કેમ કદી કોઈના અનાદરને
લખી શકાયતો લખવાને આવકાર લખું

દરેક પળમાં વિતાવી ગયો છું સૈકાઓ
મેં કીધો કેમ સદા તારો ઈન્તઝાર લખું

ઉઠાવી લાશને મારી, જે મંચે લટકાવ્યો
હવે છે કેટલી ત્યાં લાંબી એ કતાર લખું

અનાદીકાળથી એમજ થયું છે દુનિયામાં
પ્રકાશ તારલા આપે, હું અંધકાર લખું

પ્રલયના વાદળાં છૂટે, જો ફૂટે આશકિરણ
ભલે તે સાંજ હો મારી, છતાં સવાર લખું

જે બાજી હારવી હો એને જીતું કેમ ‘રસિક’
ભલે એ જીત હો મારી છતાંય હાર લખું

No Comments »

કદી આપણે હતાં-‘રસિક’ મેઘાણી

રંગત અને સુવાસ કદી આપણે હતાં
પુષ્પોની આસપાસ કદી આપણે હતાં

આજે ભલેને ફેરવે રસ્તા પરીઘ સમ
લોકોના કિંતુ વ્યાસ કદી આપણે હતાં

લોકોની સામે હસતા સદા ગાળી જિંદગી
મનમાં ભલે ઉદાસ કદી આપણે હતાં

લોકો જુએ છે આહ ભરી વાટ જેમની
બેચાર એવા શ્વાસ કદી આપણે હતાં

મંઝિલ અચૂક પામવું કિસ્મતમાં હોય જે
એ સંઘમાં સમાસ કદી આપણે હતાં

જે આશમાં ઉષાની બળે રાતભર‘રસિક’
એ દીપના ઉજાસ કદી આપણે હતાં

No Comments »

એવું કશું કશું-‘રસિક’ મેઘાણી

તુજ પ્રેમનો તરંગ ને એવું કશું કશું
ઉપવન સુમન સુગંધને એવું કશું કશું

પગરવના તારી વાટમાં હરએક મુજ વિપળ
યુગ યુગ સુધી પ્રલંબ ને એવું કશું કશું

તારા વિના આ જિંદગી આકાશે ઉડ્ડયન
જાણે કટી પતંગ ને એવું કશું કશું

સૂરજથી પ્રેમ એટલે ઝાકળની જિંદગી
એકાદ પળનો સંગ ને એવું કશું કશું

તારો ગમન જે માર્ગે થયો એ હજીય છે
ખુશ્બૂથીતર નિશંક ને એવું કશું કશું

જે કાલ આપણી હતી એ હજીય છે
એકજ એ રંગઢંગ ને એવું કશું કશું

ચાલો મળી સ્મરીંએં ‘રસિક’ યાદ આપણી
સુખ દુખ તણા પ્રસંગ ને એવું કશું કશું

No Comments »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.