Archive for the 'મારી પસન્દ-ગઝલો' Category

સ્વભાવ છે – ચંદ્રેશ મકવાણા ‘નારાજ’

દરિયો વિશાળ છે ને નાની જ નાવ છે,
છોડી દે યાર આ તો જૂઠ્ઠો બચાવ છે.

સારે છે આંસુઓ તું ઝાકળ સ્વરૂપે રોજ
ઈશ્વર ભલા તને આ કોનો અભાવ છે ?

આવે નહીં તો જાય બીજે ક્યાં આ ચાંદની ?
ખેતરના માંચડા પર મારો પડાવ છે.

એને જરાય એના કદથી ન માપ તું
જેવી છે, જેવડી છે, અંતે તો વાવ છે.

– ચંદ્રેશ મકવાણા ‘નારાજ’
રીડ ગુજરાતીના સૉજન્યથી
http://www.readgujarati.com/sahitya/

No Comments »

અવગણી છે – આતિશ પાલનપુરી

વાત એની ક્યાં અમોએ અવગણી છે ?
તોય પણ એની નજર મારા ભણી છે.

એ અચાનક આમ આવી જાય પાછાં,
એમને રોકો, હજી વાતો ઘણી છે.

જે ખરું લાગે હમેશાં એ જ કરવું,
કોઈએ પણ ક્યાં કદી ઈચ્છા હણી છે ?

આવવા ના દે પવન સરખોય ઘરમાં,
કોણ જાણે કેમ આ ભીંતો ચણી છે ?

જિંદગી છે મૃત્યુની ‘આતિશ’ અમાનત,
પારકી હોવા છતાં ખુદની ગણી છે.

– આતિશ પાલનપુરી
રીડ ગુજરાતીના સૉજન્યથી
http://www.readgujarati.com/sahitya/

No Comments »

મને એટલી ખબર છે–મુન્શી ધોરાજવી (હઝલ)

જેનું સીમ માંહે ખેતર, નતો ગામ માંહે ઘર છે
છતાં નામ તાજવર છે, મને એટલી ખબર છે

ભલે ઊંટ જેમ રહ્યા, એના સર્વ અંગ વાંકા
મારી જોરુ પાસે જર છે, મને એટલી ખબર છે

મારી સાસુ ગુમ થઇ છે, નથી જાણ ક્યાં ગઇ છે,
મારે આંગણે ગટર છે, મને એટલી ખબર છે

જરા છીંફ ખાય પત્ની ત્યાં પિયરનો પંથ લે છે
એનો બાપ દાકતર છે, મને એટલી ખબર છે

સદા જીવવાની ‘મુન્શી’ હતી જેમની તમન્ના
અહીં એમની કબર છે, મને એટલી ખબર છે

-મુન્શી ધોરાજવી
‘વિદેશી ગઝલો’ના સૉજન્ય્થી

No Comments »

કહો કેટલું ભમે? -આશિત હૈદરાબાદી (હઝલ)

માથું ભમી ભમીને કહો કેટલું ભમે?
ડિસ્કો ગમી ગમીને કહો કેટલું ગમે?

આ તો ચુનાવનો જ ચમત્કાર માત્ર છે,
નેતા નમી નમીને કહો કેટલું નમે?

શ્રોતાઓ ‘બોર’ થઈને વગાડે છે તાળીઓ,
ભાષણ ગમી ગમીને કહો કેટલું ગમે?

ભણતરથી ભાર કેટલો પુસ્તકનો થૈ ગયો,
બાળક ખમી ખમીને કહો કેટલું ખમે?

કહેતા હતા કે વૃધ્ધ ને બાળક સમાન છે,
ઘરડાં રમી રમીને કહો કેટલું રમે?

કોન્ટ્રાક્ટથી ચણેલ મકાનો પડી ગયાં,
ચણતર નમી નમીને કહો કેટલું નમે?

આંખો ચડી ગઈ અને નાડી મળે નહીં,
‘આશિત’ જમી જમીને કહો કેટલું જમે?

આશિત હૈદરાબાદી
પરણવાની સજા દીધી માંથી સાભાર

No Comments »

મને એટલી ખબર છે-‘નઝર’ ગફૂરી

હજી દર્દની અસર છે, મને એટલી ખબર છે
રહે રોજ આંખ તર છે, મને એટલી ખબર છે

ઘણા વિઘ્ન પંથ પર છે, છતાં ચાલતો રહું છું
કે આ પ્રેમની સફર છે, મને એટલી ખબર છે

ન કબૂલે વાત દિલની, ન લે કામ જે સમજથી
એ તો થાય દરબદર છે, મને એટલી ખબર છે

રહી છે સદા બહારો, અને મ્હેકતી સવારો
મેં ન જોઇ પાનખર છે, મને એટલી ખબર છે

જતાં આવતાં મને એ, મળી જાય છે અચાનક
અહીં માર્ગમાં જ ઘર છે, મને એટલી ખબર છે

ઘણી નામના મળી છે, ઘણી આબરુ વધી છે
છતાં હોંશમાં ‘નઝર’ છે, મને એટલી ખબર છે

‘નઝર’ ગફૂરી
(“વિદેશી ગઝલો” પ્રકાશક ;રન્નાદે પ્રકાશનના સૉજન્યથી)

No Comments »

કોણે કહ્યું તને-‘ઝાકિર’ ઉપલેટવી

જકડેલ જણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને
વાતાવરણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

ભીનપ અગર હો ભાવમાં, ભીંજાઇને જશે
સુકૂ ઝરણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

આંખો થશે જો બંધ તો સપનામાં આવશું
દર્પણ લગણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

તું લાગણીની હુંફ, તો આપીને જો જરા
દિલના કઠણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

અવિરત વહે એ જળ છીએ,મોસમ હો કોઇપણ
શ્રાવણ લગણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

જખ્મો મળ્યા જે અમને કહો તો ગણાવીએ
‘ઝાકિર’ અભણ છીએ અમે કોણે કહ્યું તને

‘ઝાકિર’ ઉપલેટવી
-‘વિદેશી ગઝલો’ સંપાદકઃ ‘દીપક” બારડોલીકરના સૉજન્યથી

No Comments »

પરીક્ષા છે – ‘મન્ઝર’ કુત્યાન્વી

કેટલી આકરી પરીક્ષા છે
જિંદગી મોતની પ્રતિક્ષા છે

થઇ શકે તો દે દાન દર્શનનું
મારે મન એજ દીક્ષા છે

કોણ પામે છે અંત જોઇશું
રાત છે, હું છું, ને પ્રતિક્ષા છે

ઘૂંટ લોહીના પાય છે દુનિયા,
શું એ તૉબા કર્યાની શિક્ષા છે ?

સુખ છે પ્રસ્તાવના અગર ‘મન્ઝર’
દુઃખ જીવનગ્રંથની સમીક્ષા છે

-‘મન્ઝર’ કુત્યાન્વી
‘રચના’ કાવ્ય સંગ્રહ અને
‘ગઝલઃ સ્ંરચના અને છંદ વિધાન’ – સુમન અજમેરીના સૉજન્યથી

No Comments »

નિષ્ફળ નિષ્ફળ રમીએ -’ગની’ દહીંવાળા

સાવ અમસ્તું નાહક નાહક નિષ્ફળ નિષ્ફળ રમીએ,
ચાલ મજાની આંબાવાડી! આવળબાવળ રમીએ.

બાળસહજ હોડી જેવું કંઈ કાગળ કાગળ રમીએ,
પાછળ વહેતું આવે જીવન, આગળ આગળ રમીએ.

માંદા મનને દઈએ મોટું માદળિયું પહેરાવી,
બાધાને પણ બાધ ન આવે, શ્રીફળ શ્રીફળ રમીએ.

તરસ ભલેને જાય તણાતી શ્રાવણની હેલીમાં,
છળના રણમાં છાનાંમાનાં મૃગજળ મૃગજળ રમીએ.

હોય હકીકત હતભાગી તો સંઘરીએ સ્વપ્નાંઓ,
પ્રારબ્ધી પથ્થરની સાથે પોકળ પોકળ રમીએ.

ફરફર ઊડતું રાખી પવને પાન સરીખું પહેરણ,
મર્મર સરખા પારાવારે ખળખળ ખળખળ રમીએ.

હું ય ‘ગની’, નીકળ્યો છું લઈને આખોમાખો સૂરજ,
અડધીપડધી રાત મળે તો ઝાકળ ઝાકળ રમીએ.

-’ગની’ દહીંવાળા
‘લયસ્તરો’ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com

No Comments »

અનાદર બની ગયો -શ્યામ સાધુ

તારી નજરમાં જ્યારે અનાદર બની ગયો,
મંજિલ વગરનો જાણે મુસાફર બની ગયો!

ફૂલોનું સ્વપ્ન આંખ માં આંજ્યાના કારણે,
હું પાનખરમાં કેટલો સુંદર બની ગયો?

ક્યાં જઈ હવે એ સ્મિતની હળવાશ માણશું?
હૈયાનો બોજ આંખની ઝરમર બની ગયો!

મુક્તિ મળે છે સાંભળ્યું ચરણોનાં સ્પર્શથી,
રસ્તે હું એ જ કારણે પત્થર બની ગયો!

મારું મરણ ક્યાં એકલું મારું મરણ હતું?
સંસાર, આંખ મીંચી તો નશ્વર બની ગયો!

-શ્યામ સાધુ
‘લયસ્તરો’ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com/

No Comments »

એ કહેતા હતા મને- કૈલાસ પંડિત

ભુલી જવાનો હું જ, એ કહેતા હતા મને,
એવું કહીને એજ તો ભુલી ગયા મને.

પૂછ્યું નથી શું કોઇએ, મારા વિશે કશું?
તારા વિશે તો કેટલું પૂછે બધા મને!

ખોબો ભરીને ક્યાંયથી, પીવા મળ્યું નહિ,
દરિયો મળ્યો છે આમ તો, ડૂબી જવા મને.

થાકી ગયો તો ખૂબ કે ચાલી શકત ન હું,
સારું થયું કે લોક સહુ ઊંચકી ગયા મને.

– કૈલાસ પંડિત
“લયસ્તરો” ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com/

No Comments »

« Prev - Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.