Apr 11th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
નદીની હસ્તરેખાઓ ગણીને હાથમાં મૂકો,
હથેળીના વલણને સાચવીને હાથમાં મૂકો.
હશે ગાઢું અને બળકટ તળિયાની સમીપે પણ,
સપાટીના જ જળને છેતરીને હાથમાં મૂકો.
ડબોળો આંગળી એમાં નર્યું પોલાણ ભટકાશે,
વમળના અવતરણને તારવીને હાથમાં મૂકો.
ઢળેલી સાંજના મળશે સરોવર ચોસલાંસોતું,
નવાનક્કોર શિલ્પો કોતરીને હાથમાં મૂકો.
તમારી આંખના ખૂણે સજાવીને જે રાખ્યા છે,
એ કિસ્સા ગોઠવી, ભેગા કરીને હાથમાં મૂકો.
-સંજય પંડ્યા
“લયસ્તરો” ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com/
Apr 11th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
ત્રાજવું લઈ પ્રેમ કોઈ તોળશે નો’તી ખબર,
કાટલાં સંબંધના બદલી જશે નો’તી ખબર.
લો અમે ઓવારણાં તો લઈ લીધા હરખાઈને,
ટાચકાનું દુઃખ પણ કેવું હશે નો’તી ખબર.
ઘાટ ઘડતાં વેદના પથ્થર સહે નિશ્ચિતપણે,
કેટલી પીડા હથોડીને થશે નો’તી ખબર.
ધારણા એવી હતી કેડી નવી કંડારશું,
હાથની રેખા ચરણને રોકશે નો’તી ખબર.
પાંખ કાપીને વિહંગની પાંજરું ખુલ્લું મૂકે,
આભ જે ગમતું હતું, વેરી થશે નો’તી ખબર.
સાચવી’તી હારને મેં પ્રીતની ગાગર મહીં,
જીત મારી આંખથી છલકી જશે નો’તી ખબર.
-પ્રતિમા પંડ્યા
“લયસ્તરો” ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com/
Apr 7th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
કાગ કા કા કહેણ કે કાગળ વગર,
આગમન કોનું થશે અટકળ વગર !
કોણ સાંભળશે કિનારાની વ્યથા
નાવ આ ડૂસ્કે ચઢી છે જળ વગર.!
સામસામે થાય સિંજારવ મધુર
એ જ મનમેળાપ છે મીંઢળ વગર.!
ટેરવામાં તરફડાટો હોય છે
જેમ ફૂલો તરફડે ઝાકળ વગર.!
ખૂબ ભીંજાવું પડે છે, દોસ્તો !
લાગણીનાં એક પણ વાદળ વગર.!
આગ, ધુમાડા વિના દૂણાય શું ?
મન સળગતું હોય દાવાનળ વગર.!
-યામિની ગૌરાંગ વ્યાસ
‘લયસ્તર’ના સૉજન્યથી
http://layastaro.com/?p=1120
Apr 6th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
દરિયાને તુચ્છ કહેવા તળિયા સુધી જવું છે
અથવા કોઈ સુખીના નળિયા સુધી જવું છે
સંસારના ભ્રમણની શી છે જરૂર મારે
હું તો પ્રવાસી ઘરનો, ફળિયા સુધી જવું છે
પહોંચીને થડની ટોચે પસ્તાયો છું હું અનહદ
વીતેલ યુગને મળવા મૂળિયાં સુધી જવું છે
એ જન્મટીપનો કેદી પોતે નવલકથા છે
એના હૃદયના બારીક સળિયા સુધી જવું છે
ત્યાં ચેન છે ? મજા છે ? ઉષ્મા છે ? જાણવાને
તારા અકળ નયનના તળિયા સુધી જવું છે
ડો.એસ એસ રાહી
(‘લયસ્તરો’ના સૌજન્યથી)
Apr 4th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
દીવાલો જર્જરિત છ્ત તૂટી પડવાની અણી ઉપર.
કરે છે બંધ દરવાજો નીકળવાની અણી ઉપર.
ભલું થાજો તમારું કે મને ચીંધી ગયા રસ્તો,
હતો હું એની શેરીમાં રઝળવાની અણી ઉપર.
હજી પણ બંધ દરવાજે તમારી યાદના તોરણ,
હજી પણ બંધ પાંપણ છે પલળવાની અણી ઉપર.
પરિચિત એક પડછાયો ફરી લંબાયો ડેલીમાં,
ફરીથી ભીંતનો છાયો છે ઢળવાની અણી ઉપર.
ફરીથી ચાંદની છલકી રહી છે બંધ આંખો માં,
હતાં બે_ચાર સ્વપ્નાંઓ પ્રજળવાની અણી ઉપર.
ન જાણે કોણ સંકોરે શબદની વાટ અણધારી,
હતો મારો ગઝલ_ દીપક કજળવાની અણી ઉપર.
તમારી સાથ વીતેલી હતી એ સાંજ આપી દો,
હવે છે સ્વાસનાં પંખી નીકળવાની અણી ઉપર.
_ ગોપાલ શાસ્ત્રી
બઝ્મે વફાના સૉજન્યથી
http://bazmewafa.wordpress.com/
Apr 4th 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
થાતા તો થઇ ગયો’તો ઘડી સંગ શબ્દનો.
પણ આ જુઓ જતોજ નથી રંગ શબ્દનો.
આજે ય અંતરાલમાં પડઘા શમી ગયા,
આજે ય મૌન જીતી ગયું જંગ શબ્દનો.
સમજાવી એટલે તો શકે છે સાનમાં,
કે એની સાનમાં છે સહજ ઢંગ શબ્દનો.
છાયા મહીં વિષાદની આવી ગયો હશે,
વેધક નહીં તો હોય અહીં વ્યંગ શબ્દનો.
તારી સવારમાં જ છે એવું નથી કશું,
છે મારી સાંજ માંય અસલ રંગ શબ્દનો.
’ઘાયલ’ નથી પહોંચતી નાખી કશે નજર,
અમને તો એમ વ્યાપ હશે તંગ શબ્દનો.
_ અમૃત ઘાયલ
બઝ્મે વફાના સૉજન્યથી
http://bazmewafa.wordpress.com/
Apr 3rd 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
જીવવા માટે સતત છે દોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
બંધ આંખે ચિત્ર આખું દોરવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
તેં કહ્યું ને મેં તરત માની લીધું, પણ કંઈ સમસ્યા દોસ્ત રસ્તામાં હતી.
ઘર વગર સરનામું કાયમ શોધવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
સૂર્ય પાછો કાં ઊગ્યો ? કાં આથમી સાંજે ગયો… ? ને રાત પણ શાને થઈ ?
રોજ ઊઠી કોક કારણ ખોળવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને ?
એમણે એવો સમયને આંતર્યો, કે ત્યાં જ ખોવાઈ ગયા’તા આપણે
વ્યર્થ ઘટનાઓ નિહાળી ડોલવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
આપણા હાથે જ સંબંધો સતત ઊગ્યા હતા, ફાલ્યા હતા ને અંતમાં,
આપણા હાથે જ સગપણ તોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને.
– શૈલેષ પંડ્યા ‘ભીનાશ’
‘રીડ ગુજરાતી’ના સૉજન્યથી
http://www.readgujarati.com/
Apr 2nd 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત!
જ્યાં જ્યાં બોલાતી ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં ગુર્જરીની મહોલાત!
ઉત્તર દક્ષિણ પૂર્વ કે પશ્ચિમ, જ્યાં ગુર્જરના વાસ;
સૂર્ય તણાં કિરણો દોડે ત્યાં, સૂર્ય તણો જ પ્રકાશ.
જેની ઉષા હસે હેલાતી, તેનાં તેજ પ્રફુલ્લ પ્રભાત;
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત!
ગુર્જર વાણી, ગુર્જર લહાણી, ગુર્જર શાણી રીત,
જંગલમાં પણ મંગલ કરતી, ગુર્જર ઉદ્યમ પ્રીત.
જેને ઉર ગુજરાત હુલાતી, તેને સુરવન તુલ્ય મિરાત;
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત!
કૃષ્ણ દયાનંદ દાદા કેરી પુણ્ય વિરલ રસ ભોમ;
ખંડ ખંડ જઈ ઝૂઝે ગર્વે કોણ જાત ને કોમ.
ગુર્જર ભરતી ઉછળે છાતી ત્યાં રહે ગરજી ગુર્જર માત;
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત!
અણકીધાં કરવાના કોડે, અધૂરાં પૂરાં થાય;
સ્નેહ, શૌર્ય ને સત્ય તણા ઉર, વૈભવ રાસ રચાય.
જય જય જન્મ સફળ ગુજરાતી, જય જય ધન્ય અદલ ગુજરાત!
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી, ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત!
અરદેશર ફ. ખબરદાર ‘અદલ’.
જન્મ : ૬-૧૧-૧૮૮૧, મરણ : ૩૦-૭-૧૯૫૩)
“લયસ્તરો”ના સૉજન્યથી
Apr 1st 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
नेताजी की मगरमच्छ से बातचीत.
“यार मगर,
थोडे आँसू
उधार दे दो अगर–
तो हम
देश की दुर्दशा पर
बहा आएँ ”
सुखी आँखो से
मगर ने कहा—
“आपने बडी देर कर दी हुजूर,
सारा स्टोक तो
दूसरी पार्टी वाले
ले गए है । ”
–कवि दिनकर सोनवलकर (हिन्दी के प्रसिध्ध व्यंग्य कवि )
http://ashok.blogsome.com//
Mar 31st 2008rasikmeghaniમારી પસન્દ-ગઝલો
મહત્તાજાણવા જળની, મહત્તમ રણ જરૂરી છે
વિષય વિસ્તારવા, આર્થોસભર પ્રકરણ જરૂરી છે !
તપાવ્યે શું દિ’વળવાનો, સુઘડ આકાર માટે તો
કૂશળહસ્તે હથોડી, ટાંકણું, એરણ જરૂરી છે !
ગળા બહુ સાંકળા થઈજાય છે અક્સર, ખરેટાણે
ખુલાસા હરગળે ઉતારવા, વિવરણ જરૂરી છે !
અમસ્તું કોણ શોધે છે વિકલ્પો, એકબીજાનાં?
બધા સંબંધનાં અનુબંધમાં,સમજણ જરૂરી છે !
અલગ છે કે દિવસ છે રાતથી સધ્ધર, બધીરીતે
જરૂરી હોય જો આ, તો પછી એ પણ જરૂરી છે !
રહસ્યો જિંદગીનાં એજ ખોલે છે અધિક્તર તો
ખરેખર જાણવા વૈશાખને, શ્રાવણ જરૂરી છે !
પછી કંઈપણ નહીં સંભવ બને, ખુદને મઠારી લ્યો!
નવી શરૂઆતને, અંતિમ ગણાતી ક્ષણ જરૂરી છે !
ડો.મહેશ રાવલ
ડૉ. મહેશ રાવલની ગઝલોનો ગુલદસ્તોના સૉજન્યથી
http://www.drmaheshrawal.blogspot.com/
Following is a quick typing help. View Detailed Help
Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.