સન્નાટો

જીવનની  આ   કેવી   ઘડી   છે,  ચારે  તરફ  છે  સન્નાટો
કાળી  માઝમ   રાતમાં   આજે,  ચારે  તરફ   છે  સન્નાટો

નફરતની    ઘનઘોર    ઘટામાં,  પ્રેમના  પંથે   જાવું  છે
એકલો  એકલો  ચાલ્યો  છું   ને, ચારે  તરફ  છે  સન્નાટો

ચાલી ચાલી થાકી ગયો પણ, ક્યાંય વિસામો દીઠો ના
લાંબા   લાંબા  પંથક   છે   ને,  ચારે  તરફ   છે   સન્નાટો

રકતથી    છાલાં   ભીનાં   ભીનાં,  રંગ-બેરંગી   શેરીમાં
કાંટા   પથ્થર   ડગલે   પગલે,  ચારે  તરફ   છે  સન્નાટો

કેવું  મિલન છે  આપણું   આજે,   ઉલ્કાપાતની  રાતોમાં
ફફડી-ફફડી   શાંત   અધરને,  ચારે  તરફ   છે  સન્નાટો

શ્રાવણ     ભાદર   અશ્રુધારો,   મારો    રસ્તો   રોકે   છે
દિલમાં   ઉકળતો   ચૈતર  છે ને, ચારે તરફ છે  સન્નાટો

પ્રેમ  નગરની  જ્યોત જલાવી એના હરદમ ગાઉં ગીત
ત્યારે   વિલય  એ   થાવાનો,  જે  ચારે  તરફ  છે સન્નાટો

ઘોંઘાટ   ભર્યા  જીવંત જગત,  છોડીને  હું  ચાલ્યો પણ
એવા   રસ્તા રસ્તા   છે  કે,   ચારે  તરફ   છે   સન્નાટો

શોર ભરેલી ભીડની વચ્ચે એકલો એકલો છું હું ‘રસિક’
જાણે    એવું   લાગે   છે   કે,  ચારે   તરફ    છે   સન્નાટો

No Comments »

નથી બેઠા

તમે  ન  આવ્યા, અમે  ત્યાં  સુધી  નથી  બેઠા
તમારી    વાટમાં    છેવટ   લગી  નથી   બેઠા

વિરાટ  પંથમા   થાકી   વિરામ   કરવા   પણ
પરાઈ    ભીંતના    છાંયે    કદી   નથી   બેઠા

ઉઠાવ્યા  જેણે   કદી   અમને   એકવાર   પછી
સભામાં   એ  પછી   એની   ફરી  નથી   બેઠા

અમારે   જાગવું’તું   જેટલું,  એ  જાગ્યા  પણ,
તમારી    વાટમાં    મોડે    સુધી   નથી   બેઠા

તમારા   ઘાવ   હૃદયપર  યુગોથી અંકિત   છે
અમારી ચીસના પડઘા    હજી    નથી  બેઠા

અમારી    સાથ   જમાનોય    ચાલતો   રહયો
અમે  ન  બેઠા, બધા  ત્યાં  સુધી  નથી   બેઠા

અમે  જો  બેઠા  હતા,  ચાલવા   યુગો  લાગ્યા
પછી   જો   ચાલ્યા, યુગો   સુધી  નથી   બેઠા

‘રસિક’  તો  પ્રેમના  પુષ્પો  લઈને  ચાલ્યા છે
કદીય    વાટમાં   પથ્થર   બની   નથી    બેઠા

1 Comment »

નિર્મળ દે

જિંદગી મારી એવી નિર્મળ દે
તારા માટે હમેંશા વિહવળ   દે

જેમાં કેવળ લખું હું તારા ગુણ
કોઈ એવો મને તું કાગળ દે

ધોમ ધખતા બપોરે ચાલ્યો છું
સાંજ  મારી  હવે  તું શીતળ દે

એક તારા હું દ્વારે ઊભો છું
બંધ એની  હવે ન સાંકળ દે

કાલ વીતી ગઈ, દે એવી આજ
આવતી કાલ એની આગળ દે

જિંદગીનાં વિરાટ રસ્તામાં
કયાંય થાકું નહિ તું એ બળ દે

જિંદગી આપ તો એવી આપ
રાત દિ’ મારી દે તો ઝળહળ દે

કોઈના દુઃખથી જે દુઃખી થાયે
દિલ ‘રસિક’નું તું એવું કોમળ દે

No Comments »

એ વિશ્વગુર્જરી છે-“રસિક” મેઘાણી

તમામ દેશોમાં રંગ ભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે
સમસ્ત ઉપવન સુગંધી કરતોમળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

વિરાટ એની છે કર્મભૂમી વિરાટ એની બધી દિશઓ
છતાંય લક્ષ્યે નિતાંત રમતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે.

ન એની ગરમી ન એની ઠંડીબધાય મોસમ છે એના મોસમ.
દુઃખોને ઝીલી હંમેશા હસતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

ન જીત એનીન હાર એની છતાં અડીખમ એ મરજીવો છે
વમળમાંથી પણ ફરી ઉભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે.

નરમ મૃદુમય છે વાણી એની સવેદનાશિલ હ્રદય છે એનું
સમગ્ર માનવથી પ્રેમ કરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

નગર સિમાડા ન એના બંધન અસીમ રસ્તાનો છે પ્રવાસી
અથાક વગડામાં ડગલા ભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

ધરા યુગોથી રસિક છે ધામો છતાંય આકાશ લક્ષ્ય આજે
અનંત અવકાશમાં વિહરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે*
*આ શેર નાશા(હ્યુસ્ટન)ના વિજ્ઞાનીક ડો. કમલેશ લુલાને અર્પણ

No Comments »

« Prev

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.