“રસિક” મેઘાણીની ગઝલો

તમામ દેશોમાં રંગ ભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે
સમસ્ત ઉપવન સુગંધી કરતોમળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

વિરાટ એની છે કર્મભૂમી વિરાટ એની બધી દિશઓ
છતાંય લક્ષ્યે નિતાંત રમતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે.

ન એની ગરમી ન એની ઠંડીબધાય મોસમ છે એના મોસમ.
દુઃખોને ઝીલી હંમેશા હસતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

ન જીત એનીન હાર એની છતાં અડીખમ એ મરજીવો છે
વમળમાંથી પણ ફરી ઉભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે.

નરમ મૃદુમય છે વાણી એની સવેદનાશિલ હ્રદય છે એનું
સમગ્ર માનવથી પ્રેમ કરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

નગર સિમાડા ન એના બંધન અસીમ રસ્તાનો છે પ્રવાસી
અથાક વગડામાં ડગલા ભરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે

ધરા યુગોથી રસિક છે ધામો છતાંય આકાશ લક્ષ્ય આજે
અનંત અવકાશમાં વિહરતો મળે તો એ વિશ્વગુર્જરી છે*
*આ શેર નાશા(હ્યુસ્ટન)ના વિજ્ઞાનીક ડો. કમલેશ લુલાને અર્પણ

No Comments »