Archive for the 'નવી ગઝલો' Category

વિશ્વગુર્જરી

તું વિશ્વગુર્જરી છે આજ, ગુર્જરીની વાત કર.
નવાયુગોના રંગથી નવી નવી તું ભાત કર.
                    તું વિશ્વ ગુર્જરી છે આજ..

તું પ્રેમ દીપ બાળવા વદન વદનથી વાત કર.
તું નફરતોને ટાળવા નયન નયનથી વાત કર.
તું કંટકોને વીણવા ચમન ચમનથી વાત કર.
સુગંધને સમેટવા સુમન સુમનથી વાત કર
તું આંધીઓને ખાળવા પવન પવનથી વાત કર
તું પર્વતોને આંબવા ગગન ગગનથી વાત કર.
તું જિંદગી છો એટલે તું જિંદગીની વાત કર.
નવા યુગોનાં રંગથી નવી નવી તું ભાત કર.
તું વિશ્વ ગુર્જરી છે આજે..

અનંત પથ હો છતાં,અભય બની ને ચાલ તું
તિમિરની રાત ભેદવા, જલાવી દે મશાલ તું
અથાક ચાલતો રહી, કદી ન થા નિઢાલ તું
મળે જો વિઘ્ન સંકટો, બધાથી કર વહાલ તું
ધરીને ધૈર્ય ઢાલ, ને કરી જા એ કમાલ તું
જવાબ જેનો પ્રેમ હો, બની જા એ સવાલ તું
તું પ્રેમનો પુજારી થા, ને જિંદગી ની વાત કર
નવા યુગોનાં રંગથી, નવી નવી તુ ભાત કર

તું વિશ્વ ગુર્જરી છે આજ..
તું તારલાનાં તોરણો સજાવી દે હ્રદય સુધી
તું પ્રેમની પરંપરા પ્રજાળી દે હ્રદય સુધી
મથાળું જે છે જિંદગી, પ્રસર ત્યાં વિષય સુધી
તું મનને એવું રાખ કે ન જાય એ પ્રલય સુધી
પછી કદમ હો એકલો, છતાં જશે વિજય સુધી
તું ગુંજતો”રસિક” રહે , દિશા દિશા સમય સુધી
તું મૃત્યુ થી ઉચાટ થા, ને જિંદગીની વાત કર.
નવા યુગોનાં રંગથી નવી નવી તું ભાત કર
                  તું વિશ્વ ગુર્જરી છે આજ..

No Comments »

માલ કબીરા-‘રસિક’ મેઘાણી

પાડોશીનો માલ કબીરા
મુખથી ટપકે રાલ* કબીરા

સાળ**વિફળતા ધાગો ફટકે,
વીવિંગ માસ્ટર ઝાલ કબીરા

નોખા મળીને ભેગા જમવું
પીઝા સાથે દાલ કબીરા

શ્વેત મળે કે શ્યામ સરીખા
નોખા નોખા બાલ કબીરા

કરશે રાતો ચોળ મળીને
બીજો ધરના ગાલ કબીરા

દર્પણ જેમજ ચમકી રે’શે
તેલ સભર છે ટાલ કબીરા

લાગ મળેતો ડાહ્યા ડમરા
ખેંચી લેશે ખાલ કબીરા

મળશે મફતનો માલ ‘રસિક’ને
બદલી જાશે હાલ કબીરા

-‘રસિક’ મેઘાણી
*રાલ= લાળ **સાળ= કપડા વણવાની લૂમ

1 Comment »

તું જાણે છે -‘રસિક’ મેઘાણી

સૉ રાત દિ’ ઉદાસ રહું છું, તું જાણે છે
હું તારા માટે ખાસ રહું છું, તું જાણે છે

છેલ્લે મળ્યા’તા આપણે વીતી ગયા વરસ
તુજ દિલની તોયે પાસ રહું છું, તું જાણે છે

ક્યારીઓ સીંચી પુષ્પની, ઉપવનમાં પ્રેમથી
યાદોની લઈ સુવાસ રહું છું, તું જાણે છે

બસ તારો છું, તું મારી છે, કેવળ મગન હું એમ,
બે દિ’ના બારેમાસ રહું છું, તું જાણે છે

તડકે ભરીને ચૅતરે મ્રગજળથી વાટકો
હું લઈને એની પ્યાસ રહું છું, તું જાણે છે

No Comments »

તમારી યાદનો ટહુંકો -‘રસિક’ મેઘાણી

હજી પણ પ્રેમને તરસે તમારી યાદનો ટહુંકો
અમારા કાનમાં રણકે તમારી યાદનો ટહુંકો

કહીં એફાંત સાગરમાં સજાવી પલકો મોતીથી
નિશા ઝાકળ ભરી વરસે તમારી યાદનો ટહુંકો

વસંતી વાયરા વાયે સુંગંધિત પુષ્પથી જ્યારે
વિયોગી દિલ બની તડપે તમારી યાદનો ટહુંકો

સતત દ્ર્ષ્ટિમાં અંક્તિ છે તમારા પ્રેમના દર્શન
અમારી સાથે સાથે છે તમારી યાદનો ટહુંકો

નગરની ભીડમાં ભટકી અને ભૂલી ગયા તો પણ
અમારા સપના વાગોળે તમારી યાદનો ટહુંકો

ઉઘાડા આભ નીચે એકલા વાગોળવા બેઠા
સળગતી ધૂપની સાથે તમારી યાદનો ટહુંકો

‘રસિક’ માટે ઘણું છે જિંદગીમાં જીવવા માટે
અમારા માટે કેવળ છે તમારી યાદનો ટહુંકો

ગઝલ ગુર્જ્રરીના સૉજન્યથી

1 Comment »

પુરાની યાદના પાના-‘રસિક’ મેઘાણી

સમયની સાંજ સંભારે, પુરાની યાદના પાના
વલોવી દિલને તડપાવે, પુરાની યાદના પાના

હતા કેવળ એ સંગાથી દિલાસા દિલને દેનારા
તમે ચાલી ગયા ત્યારે, પુરાની યાદના પાના

અમે જો વાંચવા બેઠા, સમેટી જ્યારે આંખોમાં
યુગોમાં રાત વિસ્તારે, પુરાની યાદના પાના

ભલેને પાનખર આવી, અમારી તોય ભીતરમાં
રહ્યા ખુશ્બુના સથવારે, પુરાની યાદના પાના

તમારી યાદ જૉ આવી, ફરી આવી, સતત આવી,
અમે વાંચી ગયા ત્યારે, પુરાની યાદના પાના

ન કાં ચળકાટ એનૉ હૉ, અમારી વેદના સાથે
લખ્યા છે રક્તથી જ્યારે, પુરાની યાદના પાના

સમયની સાથ કાગળ જીર્ણ્ થાતાંએમ પણ જોયાં
સરકતી રેતમાં જાણે , પુરાની યાદના પાના

કુસુમવન પ્રેમના ખીલ્યાં ‘રસિક’ એકાંતમાં ત્યારે
સતત અશ્રુઓ શણગારે, પુરાની યાદના પાના

No Comments »

આંબી નહીં શકું-‘રસિક’ મેઘાણી

કોણે કહયું તને કદી આંબી નહીં શકું
રસ્તાના ખાડાં ટેકરા ખાળી નહીં શકું

ચાલીશ મારા મનથી હું મારા પંથપર
બીજાના ચીંઘ્યા ઢાળમાં ઢાળી નહીં શકું

સંગ્રામ હું નસીબથી કરવાનો પળવિપળ
અશ્રુ વહાવી માર્ગમાં થોભી નહીં શકું

મારો અસહય બેાજ ઉપાડીશ હામથી
બીજાનો હું તણખલો ઉઠાવી નહીં શકું

બાળીને જયોત પ્રેમની ચાલીશ રાતદિન
નફરતની આગમાં કદી ચાલી નહીં શકું

મક્કમ ‘રસિક’ છું મારા ઈરાદામાં એટલે
ડગલું ભરીને પાછો હું વાળી નહીં શકું

No Comments »

કેવો મનહર -‘રસિક’ મેઘાણી

કેવો અનુપમ કેવો મનહર
તારો હસતો ચહેરો સુંદર

ચહેરે શીતળ શાંત સરોવર
અગ્નિ અગ્નિ દિલની ભીતર

દાવાનળ જો દિલનું ઉકળે
ઉછળે મોજા સાત સમંદર

આપણા પંથે ધૂળને ઢેફા
કયાંક છે કંકર, કયાંક છે પથ્થર

મનના મોસમ રોજ નવીનતમ
કો’દી ચૈતર, કો’દી ભાદર

એજ છે આશા, એજ નિરાશા
રમતો રહું છું શમણા અંદર

No Comments »

સંભવ લાગે

કોના ભયનો સંભવ લાગે
આખું નગર કાં નીરવ લાગે

જોઉં હૃદયના દર્પણમાં હું
મારા સમ સૌ માનવ લાગે

આખી રાતના અશ્રુ લૂંછી
તારું ભીનું પાલવ લાગે

એકલા એકલા સૂની રાતે
દિલની ધડકન પગરવ લાગે

મારું શોણિત એનો પાયો
આજ તને જે વૈંભવ લાગે

ઊંચી ઈમારત મૃત્યુ તાંડવ
આજનો માનવ દાનવ લાગે

પુષ્પ પ્રસારે સૌરભ કેવળ
કાદવ હો તો કાદવ લાગે

કાલી ઘેલી કોયલ ડાળે
સુંદર સુંદર કલરવ લાગે

પ્રેમ ભરેલી દુનિયા આખી
એતો ‘રસિક’નું શૈષવ લાગે

No Comments »

બલ્બ ઓલાયા

રાતના ઓન બલ્બ ઓલાયા
પાંપણો ઓસથી તો ભીંજાયા

કાંટા દિલપર જો મારા ઝીલાયા
ત્યારે ઉપવનમાં પુષ્પ સર્જાયા

નોખ નોખા સજેલા ચહેરાઓ
એક જેવા તમામ પડછાયા

મારું આવી ગયું’તુ ઘર ત્યારે
એક ખંડેર પાસે અટકાયા

તોય બત્તી સડકની બળતી રહી
કોરડા આંધિઓના વીંઝાયા

બીજું સઘળું તમારું ભૂલાયું
પત્રમાં બસ લખેલા વંચાયા

લોફ ચાલ્યા છે કેવા રસ્તાપર
પ્રેમના ચિન્હ ચિન્હ લોપાયા

સંગ મજનૂને કાલ વાગ્યા જે
આજ મારા એ રસ્તે પથરાયા

વશમાં હૅયુ રહ્યું ન આંખો પણ
જ્યારે ફોટામાં તેઓ જોવાયા

વરસો વીત્યે “રસિક” જો મળ્યાતો
વાત કરવા જરાક અચકાયા

No Comments »

નયન તમારા

પલક પલક પાંખડીના જેવી, ગુલાબ જેવા નયન તમારા
છે કાળી કાળી લટોની સાથે, વદનની શાભા નયન તમારા

સતત પ્રવાસી જીવનના પંથે, અમિટ રહીને છે મનમાં અંકિત
અમોને મલકાટ પ્રેમ પૂર્વક, પ્રદાન કરતા નયન તમારા

છો સાદગીના તમે વિભાકર, છો રૂપવરમાં તમે પ્રભાકર
પ્રલોભનોથી રહીને વંચિત, મલકતા હસતા નયન તમારા

સુદેહ કોમળ ધડકતું હૈયું અજબ ખુમારીમાં સાદગી પણ
છે રૂપ ગર્વિષ્ઠ ગ્રીવા કિન્તુ, હયાથી ઝુકતા નયન તમારા

કરાળ જીવનના આંગણાંમાં તિમિર સભર છે દિશાઓ ત્યારે
અમારા એકાંત દિલમાં ઝાંકી, ઉજાસ કરતા નયન તમારા

અમારી યાદે તમારી રાતો, વિયોગી દિલમાં સપન પ્રજાળી
સજાવી ઝાકળ પલક પલક પર, ને એમ હસતા નયન તમારા

અધર છે ફફડીને બંધ બંને, ‘રસિક’ની પલકાર વિણ છે આંખો
મિલનની એવી ઘડી છે ત્યારે, હૃદયની ભાષા નયન તમારા

No Comments »

Next »

Type in

Following is a quick typing help. View Detailed Help

Typing help

Following preferences are available to help you type. Refer to "Typing Help" for more information.

Settings reset
All settings are saved automatically.